-
1 wyłamać (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyłamać (się)
-
2 wyłamać\ się
wyłama|ć sięсов. 1. 2 czego выйти из чего; нарушить что;\wyłamać\ się się z dyscypliny нарушить дисциплину;
2. spod czego сбросить что; освободиться от чего;\wyłamać\ się się spod wpływu освободиться от влияния; \wyłamać\ się się spod jarzma niewoli сбросить ярмо рабства;
3. (ulec wylamaniu) выломаться -
3 wyłamać się
сов.wyłamać się się z dyscypliny — нару́шить дисципли́ну
wyłamać się się spod wpływu — освободи́ться от влия́ния
wyłamać się się spod jarzma niewoli — сбро́сить ярмо́ ра́бства
3) ( ulec wyłamaniu) вы́ломаться -
4 wyłamać się
1. виламатися;2. вирватися; вийти (розм.) -
5 wyłamać
perf,I. vt\wyłamać palce [ze stawów] die Finger überstrecken, die Fingergelenke knacken lassenII. vr1) ( wykruszyć się) szczebel: herausbrechen; ząb: abbrechen\wyłamać się z czegoś aus etw ausscheren -
6 wyłamywać się
несов.3) ( ulegać wyłamaniu) выла́мываться; ср. wyłamać się -
7 wyłamywać\ się
несов. 1. z czego выходить из чего; нарушать что;2. spod czego сбрасывать что; освобождаться от чего; 3. (ulegać wyłamaniu) выламываться; ср. wyłamać się -
8 wyłam|ać
pf — wyłam|ywać impf (wyłamię — wyłamuję) Ⅰ vt (odłamać, złamać) to break (off) [drzewa]; to break [ząb]; to break away [deskę, pokrywę]; to push in, to break down [drzwi] Ⅱ wyłamać się — wyłamywać się 1. (wypaść) [szczebel] to break; [deska, ząb] to break off; [krata, zamek, zawias] to give way 2. przen. (zachować się inaczej) [członek partii, związku] to break rank(s) 3. przen. (uwolnić się) to break free (spod czegoś from sth); to break out (z czegoś of sth)- wyłamać się z konwencji to break with convention■ wyłamywać palce (ze stawów) to crack one’s knucklesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyłam|ać
-
9 posłuszeństwo
сущ.• повиновение• послушание* * *posłuszeństw|o☼ повиновение, послушание;odmówić \posłuszeństwoa, wyłamać się z \posłuszeństwoa отказаться повиноваться, выйти из повиновения; zmusić do \posłuszeństwoа заставить повиноваться; ● nogi odmawiają \posłuszeństwoа ноги отказываются служить; siły odmawiają mu \posłuszeństwoa его покидают силы, он выбивается из сил
+ posłuch, karność, subordynacja* * *cповинове́ние, послуша́ниеodmówić posłuszeństwa, wyłamać się z posłuszeństwa — отказа́ться повинова́ться, вы́йти из повинове́ния
- siły odmawiają mu posłuszeństwazmusić do posłuszeństwa — заста́вить повинова́ться
Syn: -
10 ausbrechen
-
11 break down
1. vt 2. vi* * *1) (to use force on (a door etc) to cause it to open.) wyłamać, sforsować2) (to stop working properly: My car has broken down.) zepsuć się3) (to fail: The talks have broken down.) załamać się4) (to be overcome with emotion: She broke down and wept.) załamać się -
12 wysa|dzić
pf — wysa|dzać impf Ⅰ vt 1. (dowieźć) to drop [sb] off, to drop off, to put [sb] down, to put down [pasażera]- wysadzić kogoś na brzeg/na ląd to put sb down on the shore2. (wystawić) to put [sth] out, to put out [głowę, rękę] 3. (wyłamać) to force- wysadzić bramę/drzwi z zawiasów to force a. take the gate/door off the hinges4. (zburzyć) to blow [sth] up, to blow up- wysadzać coś w powietrze to blow sth up5. (obsadzić) to plant [sadzonki] 6. książk. (ozdobić) to set- broszka wysadzana drogimi kamieniami a brooch set with precious stonesⅡ wysadzić się — wysadzać się 1. (zabić się) to blow oneself up- terrorysta wysadził się w powietrze the terrorist blew himself up2. pot. (wykosztować się) to splash out pot.- wysadzić się na wesele córki to spend a fortune on one’s daughter’s weddingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wysa|dzić
-
13 force
[fɔːs] 1. n (also PHYS)siła f; (power, influence) siła f, moc fin force — licznie, masowo
to come into force — wchodzić (wejść perf) w życie
to join forces — łączyć (połączyć perf) siły
2. vtthrough/from force of habit — siłą nawyku
person zmuszać (zmusić perf); confession etc wymuszać (wymusić perf); ( push) pchnąć ( perf); lock, door wyłamywać (wyłamać perf)to force o.s. to do sth — zmuszać się (zmusić się perf) do (z)robienia czegoś
to force sb to do sth — zmuszać (zmusić perf) kogoś do (z)robienia czegoś
to force sb's hand — zmuszać (zmusić perf) kogoś do ujawnienia zamiarów
to force sth (up)on sb — narzucać (narzucić perf) coś komuś
to force o.s. (up)on sb — narzucać się komuś
Phrasal Verbs:* * *[fo:s] 1. noun1) (strength or power that can be felt: the force of the wind.) siła2) (a person or thing that has great power: the forces of Nature.) siła, moc3) ((sometimes with capital) a group of men prepared for action: the police force; the Royal Air Force.) oddział, siły2. verb1) (to make (someone or something) do something, go somewhere etc, often against his etc will: He forced me to give him money.) zmusić2) (to achieve by strength or effort: He forced a smile despite his grief.) wymusić•- forced- forceful
- forcefully
- forces
- in
- into force -
14 wyłup|ać
pf — wyłup|ywać impf (wyłupię — wyłupuję) Ⅰ vt 1. (wyłamać, wyrwać) to break off, to chip off [kawałek tynku]; to chip out [kamień, skamielinę] 2. (wyciosać) to hew [sth] out, to hew out [blok kamienny] Ⅱ wyłupać się — wyłupywać się (odłupać się) [kawał tynku] to break off, to chip offThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyłup|ać
-
15 wyłamywać
impf ⇒ wyłamać* * *(-uję, -ujesz); perf -ać; vt* * *ipf.1. (= otwierać siłą) (drzwi, kraty) force (open), break (down).2. (= złamać) break off.3. wyłamywać palce (= strzelać palcami) crack one's knuckles.ipf.1. (= postąpić wbrew woli większości) step l. get out of line.2. (= złamać się) break off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyłamywać
-
16 wyłamywać
wyłamywać się v/i szczebel ausbrechen; fig aus der Reihe tanzen;wyłamał mi się ząb mir ist ein Zahn abgebrochen -
17 aufbrechen
auf|brechenein Auto \aufbrechen włamywać [ perf włamać] się do samochodu2) ( sich auf den Weg machen)[zu einer Reise/nach Prag] \aufbrechen wyruszyć [w podróż/do Pragi] -
18 ausbrechen
1. * vtwyłamać; wyburzyć, przebić ( ein Fenster okno); uciekać (np. z więzienia)2. * vi swybuchać (np. panika); rozpęt(yw)ać sięin Tränen ausbrechen — wybuchnąć płaczem
См. также в других словарях:
wyłamywać się – wyłamać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łamiąc się, wypadać skądś, wykruszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyłamały się szczeble w drabinie. Wyłamał się obcas w bucie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyłamać — dk IX, wyłamaćmię, wyłamaćmiesz, wyłamaćłam, wyłamaćał, wyłamaćany wyłamywać ndk VIIIa, wyłamaćmuję, wyłamaćmujesz, wyłamaćmuj, wyłamaćywał, wyłamaćywany «łamiąc usunąć coś skądś; złamać, przewrócić coś stojącego, umocowanego» Wyłamać kraty,… … Słownik języka polskiego
powyłamywać — dk VIIIa, powyłamywaćmuję, powyłamywaćmujesz, powyłamywaćmuj, powyłamywaćywał, powyłamywaćywany «wyłamać wiele czegoś, jedno po drugim, wyłamać coś w wielu miejscach» Powyłamywać drzwi, zamki. Powyłamywać deski w płocie. powyłamywać się «o wielu… … Słownik języka polskiego
wyszczerbić — dk VIa, wyszczerbićbię, wyszczerbićbisz, wyszczerbićszczerb, wyszczerbićbił, wyszczerbićbiony rzad. wyszczerbiać ndk I, wyszczerbićam, wyszczerbićasz, wyszczerbićają, wyszczerbićaj, wyszczerbićał, wyszczerbićany «zrobić w czymś szczerbę albo… … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
opieka — ż III, CMs. opiece, blm 1. «troszczenie się, dbanie o kogoś, doglądanie, pilnowanie kogoś, czegoś; strzeżenie, dozór» Baczna, czuła, troskliwa opieka. Opieka macierzyńska, ojcowska. Opieka lekarska, prawna, społeczna. Powierzyć, polecić (się)… … Słownik języka polskiego
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… … Słownik języka polskiego
drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na … Słownik języka polskiego
wysadzić — dk VIa, wysadzićdzę, wysadzićdzisz, wysadzićsadź, wysadzićdził, wysadzićdzony wysadzać ndk I, wysadzićam, wysadzićasz, wysadzićają, wysadzićaj, wysadzićał, wysadzićany 1. «dowiózłszy kogoś środkiem lokomocji do pewnego miejsca dać, pozwolić,… … Słownik języka polskiego
powywalać — dk I, powywalaćam, powywalaćasz, powywalaćają, powywalaćaj, powywalaćał, powywalaćany 1. pot. «wyrzucić, usunąć skądś wielu (wiele czegoś), kolejno» Powywalał wszystkich za drzwi. Powywalać z szuflady niepotrzebne rzeczy. 2. pot. «wyłamać,… … Słownik języka polskiego
